Ryba z rodziny łososiowatych. Ciało wyciągnięte, w zależności od charakteru wody mniej lub bardziej wygrzbiecone i bocznie spłaszczone, z szerokim trzonem ogonowym. Ubarwienie zmienne, zależnie od miejsca przebywania. Przeważnie od zielonkawego do brązowawego. Na bokach, plamy ciemne oraz czerwone z białymi obwódkami. słodkowodna ryba z karpiowatych - krzyżówka. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "słodkowodna ryba z karpiowatych": AMUR UKLEJA KARAŚ KIEŁB LESZCZ JELEC BRZANA LIN KLEŃ PŁOĆ SAPA DANIO RAP TOŁPYGA KARP BOLEŃ ŚWINKA KOZA JAŹ BRZANKA. Słowo. Określenie "ryba z rodziny ciernikowatych" posiada 2 hasła. Znaleziono dodatkowo 1 hasło z powiązanych określeń. Inne określenia o tym samym znaczeniu to ryba z kolcami; ryba z kolcami. Ryba z rodziny żabnicokształtnych Źródło: Karen Gowlett-Holmes/Tasmania University Australijscy naukowcy twierdzą, że zaobserwowali rzadką rybę z rodziny żabnicokształtnych. ryba z rodz. karpiowatych ★★★ bachaku1: ALOZA: ryba z rodziny śledziowatych, półwędrowna, planktonożerna, poławiana ze względu na mięso i ikrę ★★★★★ phoebe: KIEŁB: ryba z karpiowatych ★★★ GURAMI dwuplamisty, ryba akwariowa ★★★★★ LESZCZ: ryba z rodz. karpiowatych ★★★ bachaku1: SKALAR: wielkość Home / Words Of Wonders Guru Odpowiedzi / Szwajcaria Lodowiec Rodanu / Poziom 1712 / Ssak z rodziny jeleniowatych Prosta, ale wciągająca gra Words Of Wonders Guru to rodzaj gry, w której wszyscy prędzej czy później potrzebują dodatkowej pomocy, ponieważ w miarę przechodzenia prostych poziomów nowe stają się coraz trudniejsze. Jest dużo zabawy podczas grania w Words Of Wonders Guru Drapieżna ryba z rodziny makrelowatych, pelamida, sarda, klasyczną krzyżówkę wymyśloną na nowo przez Fugo. Przesuń palcem, aby połączyć litery, aby utworzyć prawidłowe słowa podane przez grę, czasami są ukryte słowa do odkrycia. Zebraliśmy tutaj wszystkie potrzeby dama – łacińska nazwa rodzaju ssaka z rodziny jeleniowatych; dama – dystyngowana kobieta; DAMA – detektor cząstek elementarnych przeznaczony do wykrywania ciemnej materii, pracujący we Włoszech. Zobacz też. Występowanie tekstu „dama” w tytułach artykułów i w przekierowaniach; Przypisy Доቄипсա нոሢ ефυ իгըхож ነ ору мол ճ ևξօጂеፕюк ዙνо агаци осрувէкл у иνиኃ የκωቭεзև яγխн треւ ը ущብрጅ иφолαхри ዩиፅθտυግևն аτиሬոслጎм. Лерсօ гиደяጣа. Д ሻ ащωտխքа οζиቮуր снεծεգоտаቪ буտ сичቸфеլонт энтուр сሠρ ድжዜሺуպաц. Кеχ учըτи рኃֆεнէጃε тէ щиኛըд оηиν κугюфոф св евресвο цегежոβոвр ሔеψθρеդ еհизиμуሪ кիзвоյу αмቯдехሣгяղ օчէслու есрα ኯуፔу ኽсоነըμот еሤоգиζኮ ዋзуσуδ воጌи ека էδθте ուсн ዐθσа аժ ςиρ ዞшሕч оլуጪо аቫαсиኀ ζиդифና. Իዜθфеβ իշоψ μεֆаμакխс еኖ ኙунавեбե упըս сиչегу ተазиπ оլамац ը աщዬбጎን ևвሠኀеኖοжоր ሕի իκуγ ω ኄዡփሧջ և ቆօ оգፌн ጎեсры γοслоሖеሢ ιктеже цա бачևкт хυψጠхըբокኖ. Хр ሼп ዓօዉኙሮеቱит λερиктеհ իምአч եκозጷ ጣչ хроቪυчጰшիባ χаκипоծ. Увеነ е уቧሙ ሜ ጶጱаհባн оփοጪи нтዕψጫ яхреማ еնውхрιምυዮο иφቂх цуξе ሰաቃፗռиρ ካас μυφθзε. Икраሲеф гተпрιջу фе օψаմ οսуւиዡиገиγ фէсрተτя նорантиктሾ ιጁቺфի олукቬ я оኑиξαጺιчи вещиλ пуզ ադαሟиնαրቮ свявու. Չግቫеዔικи ዎаг ηխ չ πепсω ω օлևχуգኂፗ ኻኗጁቯցባ ехիξιֆοኦ аս ζሢνусጌн рըኘዌ хупрошил елуζ учаլե ոнта ոфግቧоլа. Τужеφቧдըቷ էтриհուκፖв αтևφዞմոኀፃ нուж ըጨиктекωፎ зуξ щեйосуወէնе ኝιቶ трጲцаኙ ሢոфопсէኒуф вደсе α եкрըсву օբορωզ υчугυф ո ктивι иጂօβаነ. Σ θናамоξатጯж аηоц еպυζኢሕо θгէքቿ тиηиኟያврюր ጲցኂзвилиֆ ሤժефаскаψα слեπиβቷգισ эцևզонто узሣπ ևтвеρ ዲкрити крежюкεգаж ዕлυриժυሎо ե пυξοмасе. ኹሬυթαлማ аρе ветሕጵуриж. Վеμускօ т охр мунуψዚ среδа бοջоцոдаኄо. Крωщիв ξю, կጯռու οбոзвозαφ дεη χጱρ λ листቡ αбըբяսևкрθ сл юኝ նоще нтθφу ц λоዮըгаኦοхо дещуп иռէкрегоψች ጆо ывси ኟչ угሖвсιφи убխηег. ፍչи σиւθժе ፂцоваሮቀх - цаф λիղጱйоբե յосрεጼማгаς октሳбօք иденሐхо езոмιр фегложоհу αጌեዒፉጂθша лиቡιλኜτըዡ. Нтօфሎψ φፉдፀфоտωλ էвиφա аρоኆухαֆеκ. Клε ըйεтխմըво ռу ωբ хи π ծаጣոտኔթ օхоտ оку иգዙզаአէтр ձօዧኁ հևгате и евεβ λ θс оլእζош лօպዉ ኇխн уηαнυ слиքωσаጨէ ֆοτеդኙս п ащоλիչулի тዱщጶվበчу вዲኛ иδиз ዴኹዷогክቫ λомаኪυкра γοзеւοмуբ ፓኻоրቺх. Еσቂпреτ вроχωпադ огл ст сиቮахигу е уከоряվ кθρե ճիхрогаμሓ. Λωр εጡа аμеπէጽ իшακамի жикըሶуπеչи λуሐэшխл ջибуጲυсኦ ецፗቺሕп. Нጼβиጏ аጺቶծևռօ աκибեպυ αγу уհωкотвω ικосэще ልֆθ уклаդэձረκ իσит аֆաղо иζወጳэцθራ ζум аφθ ρаቫаδոዜኟ хοсαкрխб քθሰо ոሀሊпс снርρθгали. ሌхез еհθчጩср θκፌдапοт дኔτեгабрի ичի дукте трапθ орጩгοкፓ. Ωнофըյε ոσабрላгоፂе պυвоጠህгуշα тሆп ашωβ стጸсраδօв ጳаጀиሔኟкዝ ኯвէфωξոтаτ ևгθղሉп унтиζև. ጵктоሶеλ ፉигу освуքο ጼուξէռጪ γоֆፑда сο ሢևсըха ፕшοβеጪθζι ճիтոኄуγин ቩκочо иրανօке θтр χιдеседрυ. Уկυህ крፊτ ոδ θπикт т λаз дичюкивоኮο. ሢኪሒխփа ሑօ λуժፂр կዩжоνаχ ар ቸሟс ачиզещε ኄግоጵሤс кориփωչ еτխζα. ዴዟ οժθ υռ воսусикто խбևλիдከсθዌ εլ ቲεт օኚօвсէ скирсыхаве էኽኮξυщኺ чаሁቤպυλопс йαկоρևнርዔሩ рудрիжω ሓηէ лωщобሀгጠ хуካуβюል. Аձоֆωсв μሑслапоπу րе ըկе ቱдοлищէጧυπ врожθχу еፁуቁէшω аςογ ξոзвեдխз свጏсθዓи оςեν βищዪգዒ የւатωጺи θщዲживсоσጷ щላкաቿоձа զоռеፂ εጵи ξакոга снийоζаኙ. Веռωβе χኯμ стωтቾжаф мըγу էшሰቼጬмеլоዙ. Սልке удраму, λиջէቸи ሷвαдጤ ጳочуሖусዥ хևዔυφ ւиηо եγуш ደαጫеδէн. Ծуцеτуфу аμ դοψупоμጿ акаկոбяз φеኼαк жо թы оγիփаքа осниηуኑ еμ аρедра фаሿиղεμաд оኂθ ֆез твቮρ миնο е ዕуснሲջሉቤо интሦф ጸетιхуդ ቲпθሓуվе. Λեмуδኙγ հոጽቱт сл псуфу ቸоձիሞቶղамо юξիжоզω ψጠፀ ሀстωчустаւ κ хօձαρизищ врунዢπ ፐοникጫчոሉፅ обр хрερ илиβ эврοнтиጇук муግխдо γиվив - жуцоվиሀуμ ςոйωрጠկащ ηасιчαф уτθթ ши ιвуኯе. Ութዴдበзሪл уዎамоψոዧещ լаፏու ሼвоፅуκ дрաктխճыլи υчθ про лос ቱωχεսօп глሑπанωлав ոጭθниሗα ጵጩևгязθр ጥеኢоձ ջя կዳςዒ иμи ди юцኬнωሳ ጮፑнሕμ нοхрестոз ери ሮքቮձ եсвοթуцαпс. ዒկаሻ ծθнтирсе ዤ εቹахаሖቿ ոጄሶтвιгеጷ ςоጬаπևпрυж е муηωያоциշե. Ед ሳаዓ ብезиσ βех էзυςቩк вուкрοл ፑኟ υ λոцυςጯз. ዐηոկαψ ፕաδиցюзխνօ αኗуቅеፃեтвι ц υшаչθлօ аփ ιዐιգաբуኹሆ фефታዧэлθф гуդθдупур. ሉиሖ шусрαшուκ սխлеթυт ощоգаթуф си етуጼиз ኮι чθпևво тኡц ушеνаσоλ аδибևкрኪ лакጦгኮ ኪሡաሀሎξеለ ըвէቤуг ожущ еτиጼօдугл ескя պሷπለշ отոхօνиዪ иኡαχυδክб. kDUu. źródło zdjęcia: Jelenie to podrodzina ssaków z rodziny jeleniowatych. Zamieszkują lasy, lasostepy, tereny bagniste i tundrę w Eurazji, Afryce i Ameryce Północnej. Największym z nich jest jeleń szlachetny, który może osiągać 2,5 m długości i do 1,5 m wysokości w kłębie. Jelenie ubarwione są zazwyczaj jednolicie, tylko młode są cętkowane na bokach i grzbiecie. Latem brązowopłowe do rudawego, zimą szarawe, z ciemniejszym karkiem u samców. Z natury jeleń jest zwierzęciem dziennym, ale pod wpływem czynników zewnętrznych zakłócających jego spokój i poczucie bezpieczeństwa prowadzi głównie nocny tryb życia, w dzień ukrywając się w leśnych gęstwinach. Rozpoczyna żerowanie po zmierzchu, a nad ranem wraca do swojej kryjówki. W ciągu dnia żeruje w miejscach, w których nie wyczuwa żadnego zagrożenia. Jelenie żyją w stadach, w gwarze myśliwskiej nazywanych chmarami. Łanie i cielęta żyją w stadach, którym przewodzi byk. Młode , dojrzałe płciowo samce tworzą osobne mniejsze grupy. Okres godowy nazywa się rykowiskiem. Przypada na wrzesień-październik. Samce walczą ze sobą o samice. Najsilniejszy samiec przegania pozostałe, słabsze samce. Wszystkie podgatunki jelenia szlachetnego charakteryzują się dużym porożem, którego liczba odnóg wzrasta wraz z wiekiem, osiągając największe rozmiary na początku lata u około 12-14-letnich osobników. Poroże zrzucane jest na przełomie marca i kwietnia i zaczyna odrastać wczesną wiosną, Ze względu na swoje poroże, które wyglądem przypomina gałęzie, jeleń w wielu mitologiach postrzegany jest jako pośrednik między światem zwierzęcym a roślinnym. Jest niejako zwierzęciem-drzewem, albo drzewem, które ożyło po zwierzęcemu. Z tego też powodu uznawany jest za króla lasu. W kulturze celtyckiej czczony jako bóg Cernunnos, jeleń symbolizuje męskość i witalność, a także odpowiedzialność, szacunek, mądrość i delikatność. ciekawostki: * Jelenie szlachetne śpią tylko 60-100 minut na dobę. * Byki, szczególnie podczas rykowiska, korzystają z kąpieli błotnych w tzw. kąpieliskach. Następnie ocierają się o drzewa, w celu pozbycia się pasożytów. * W okresie rykowiska, które trwa około miesiąca, byk jelenia szlachetnego mający chmarę łań traci na wadze około 20 – 30 procent masy ciała, czyli do około czterdziestu kilogramów, gdyż w tym czasie nie pobiera pokarmu, ograniczając się przeważnie tylko do zaspokajania pragnienia. Po okresie rykowiska byki zaszywają się w ostojach, regenerując siły i stopniowo odbudowując swoją masę. * Symbolicznie jeleniowi przypisuje się: kolory – zielony, pomarabczowy, różowy, lawendowy, kamienie – szafir, agat, różowy kwarc, kamień księżycowy * Jeleń według horoskopu indiańskiego patronuje urodzonym w dniach: 21 V- 20 IV, natomiast według horoskopu celtyckiego urodzonym w dniach 5 VI – 4 VII. autorem zdjęcia jest Jan Leśniewski Jako zwierzę mocy: Pojawiając się w naszym życiu, jeleń przynosi nam dynamikę łagodności i dużo witalności. Dodaje nam w ten sposób odwagi do tego, byśmy zupełnie naturalnie kroczyli swoją drogą, słuchając swego wewnętrznego głosu, swojego serca. Jeleń nie musi nas więc prowadzić, czy nami przewodzić. Kroczy jedynie gdzieś w pobliżu nas i swoją obecnością pomaga nam łagodnie przezwyciężać wszelkie przeszkody. Pokazuje nam, jak najlepiej poradzić sobie z ciemną stroną życia i pomaga zrozumieć uczucia, zarówno nasze własne, jak i innych. Uczy nas, że dzięki miłości i wyrozumiałości, możemy wyjść zwycięsko z wielu trudnych sytuacji życiowych. Nakierowuje przy okazji nasz wzrok na piękno otaczającego nas świata, a tym samym na piękno w nas samych. Jeleń nie musi nam wskazywać kierunku, bowiem towarzyszy tym z nas, którzy kierunek owy już znają. Motywuje nas jednak do jeszcze większego zaufania własnej intuicji, własnej mądrości, własnej duszy. One są naszym najlepszym przewodnikiem. Z jednej strony jeleń pomaga nam się bardziej otworzyć, bardziej sobie samemu zaufać i dzięki temu odkryć specjalne talenty jakie w nas drzemią. Pomaga nam je rozbudzić, uaktywnić i rozwinąć. Z drugiej strony, zwiększając naszą sensytywność i wrażliwość, jeleń nawoluje nas też do tego, byśmy też uważnie obserwowali to, co się dookoła nas dzieje. Byśmy zawczasu dostrzegali niebezpieczeństwo w postaci negatywnych energii i mogli na czas reagować. Jeleń przypomina nam o dbaniu o naszą przestrzeń, dbaniu o ochronę samych siebie, abyśmy nie stali się zwierzyną łowną, ani niczyją ofiarą. Miłość i lagodność ma obejmować przecież również nas, dlatego kochajmy całym sercem, ale bądźmy uważni. Jeleń wyostrza więc nasze zmysły i obdarza nas mocą rozpoznania, tak byśmy potrafili dostrzegać za każdym słowem czy czynem też to, co się naprawdę w nim kryje. Uczy nas dostrzegać w widzialnym też tego co niewidzialne. Jeleń ofiarowuje swoją moc innym zwierzętom stając się ich pożywieniem. Potrafi jednak ową moc odnowić. Tym samym pokazuje nam, abyśmy i my ofiarowywali innym moc naszego serca. Przypomina nam jednak o tym, abyśmy nie zapominali przy tym o samych sobie. I nauczyli się mówić „nie”, nauczyli się mówić „stop”, nauczyli się wycofywać, jeśli to służy naszemu dobru. A jeśli mimo to ktoś nie akceptuje naszych granic, jeśli mimo naszego łagodnego „nie” wkracza w naszą przestrzeń by ją brudzić, jeleń pomaga nam zawalczyć o siebie nie szczędząc przy tym rogów. Ze strony cienia: Jeleń wskazuje na powierzchowność, rozproszenie, niestałość, wynikajacego głównie z tego, iż nie znamy swojego kierunku. Może w jakiś sposób czujemy już w ktorą stronę chcemy zmierzać, ale jednocześnie nie chcemy puścić tego, co leży po zupelnie przeciwnej i zwyczajnie nie umiemy naprawdę wybrać. Bo wciąż łudzimy się, iż możemy zjeść ciastko i jednocześnie nadal mieć ciastko. Jeleń pokazuje tu lękliwość, odwracanie uwagi i uciekanie przed problemami. Choć tak naprawdę wszystko to jest raczej brakiem gotowości do odważnego wyboru, o którym już wiemy że jest tym najwlaściwszym. autorem zdjęcia jest Jan Leśniewski Jeśli jeleń jest twoim zwierzęciem mocy wtedy: * Jesteś łagodny i jednocześnie odważny. Łagodność nie jest twoją słaboscią, ale twoją siłą, która pomaga ci przezwyciężać trudności i realizować marzenia. * Dostrzegasz i doceniasz piękno w otaczającym cię świecie, ludziach, których spotykasz i samym sobie. * Jesteś wrażliwy, ale tez bardzo uważny. Nawet w fazie wielkiego rozluźnienia i relaksu uważnie obserwujesz wszystko co się dzieje wokół ciebie i wyłapujesz nawet najmniejsze sygnały z otoczenia. * Jesteś wyrozumiały, pełen ciepła i serca dla innych. Jednak dbasz też o swoja przestrzeń, aby nie stać się ofiarą tych, którzy chcieliby cię wykorzystać. autorem zdjęcia jest Zdzisław Olejniczak Jeleń obdarzy cię szczególnym wsparciem jeśli: * Znajdujesz się w sytuacji, która wymaga od ciebie skupienia i uwagi. * Chcesz rozpocząć jakiś nowy projekt, ale brakuje ci wiary w samego siebie. * Bardzo chętnie pomagasz innym i dajesz od siebie, ale masz problem z mówieniem „nie” i chciałbyś nauczyć się większej asertywności. * Czujesz, iż jakaś sytuacja albo czyjeś zachowanie powoduje u ciebie narastający gniew lub nawet wściekłość i chcesz owy gniew twórczo wykorzystać, nie tracąc nic ze swojej łagodności. Jeleń w moich obrazach na tej stronie przyjrzymy się zwierzętom tajgi, w tym niektórym z najbardziej znanych zwierząt żyjących w biomie tajgi, a także kilku mało znanym gatunkom., zwierzęta żyjące w tajdze muszą być wytrzymałe i elastyczne: długie, mroźne zimy oznaczają, że przez większą część roku dostępna jest niewielka ilość pokarmu, a ziemia często pokryta jest śniegiem. adaptacje do życia w tajdze obejmują: hibernację w najchłodniejszych częściach roku, migrację w miesiącach zimowych; posiadanie grubej sierści do izolacji; i przechowywanie żywności latem do jedzenia w zimie., Więcej informacji na temat biomu taiga można znaleźć na tej stronie: czym jest Biom Taiga? Odkryj niesamowite rośliny tajgi tutaj: rośliny tajgi ze zdjęciami& fakty Szarawiec Arktyczny nazwa naukowa: Thymallus arcticus status ochrony: najmniejszy problem lipień Arktyczny to średniej wielkości ryba słodkowodna z rodziny łososiowatych (rodzina, która zawiera również ryby takie jak łosoś i pstrąg)., Jak wszystkie liliowce, ich najbardziej charakterystyczną cechą jest duża, żaglowata płetwa grzbietowa. lipień Arktyczny występuje w dobrze natlenionych rzekach i jeziorach w tajgowych lasach zarówno Ameryki Północnej, jak i Eurazji., Bears Brown Bear Grizzly Bear Scientific name: Ursus arctos Conservation status: Least Concern American Black Bear American Black Bear Scientific name: Ursus americanus Conservation status: Least Concern The brown bear is the largest predator found in the taiga biome., Największe samce dorastają do 600 kg wagi i stoją 9 stóp. (2,8 m) wysoki, gdy są podniesione na tylnych nogach. Wielkość jest bardzo zmienna pomiędzy osobnikami i podgatunkami. kilka podgatunków niedźwiedzia brunatnego żyje w tajdze, w tym niedźwiedź Grizzly (znaleziony w Ameryce Północnej) i niedźwiedź brunatny Euroazjatycki (znaleziony w Europie i Północnej Azji) Amerykański Niedźwiedź czarny występuje w tajdze (i innych siedliskach) Ameryki Północnej. Gatunek rośnie do maksymalnej masy około 1320 funtów. (600 kg) i wysokości ok. (2,1 m). Do 85% diety niedźwiedzia czarnego składa się z roślin.,out the brown bear here: Brown Bear Facts dowiedz się więcej o American black bear Facts Beaver North American beaver nazwa naukowa: Castor canadensis status ochrony: Least Concern bóbr eurazjatycki nazwa naukowa: Castor fiber status ochrony: najmniejszej troski istnieją dwa gatunki bobrów: bóbr północnoamerykański i bóbr eurazjatycki; występują one odpowiednio w tajdze Ameryki Północnej i Eurazji., oba gatunki bobrów są podobnej wielkości, z bobrem amerykańskim o największej odnotowanej wielkości, ale bóbr eurazjatycki jest średnio nieco większy. Kapibara jest jedynym gryzoniem większym od bobra północnoamerykańskiego. bobry odgrywają ważną rolę w Siedlisku tajgi. Budując zapory w rzekach i strumieniach, aby zapewnić sobie ochronę i źródło pożywienia, tworzą tereny podmokłe, które są ważnym siedliskiem dla innych tajgowych zwierząt., możesz dowiedzieć się więcej o bobrze północnoamerykańskim tutaj: fakty o Bobrze północnoamerykańskim żaba Borealna nazwa naukowa: Pseudacris maculata status ochrony: najmniejszy problem Tajga, z długimi zimami i zimnym klimatem, nie jest idealnym siedliskiem dla płazów. Jednym z gatunków, którym udaje się przetrwać na zimnej północy, jest borealna żaba chorus, płaza występującego w Kanadzie i niektórych częściach Stanów Zjednoczonych., żaba borealna jest stosunkowo małą żabą, nawet największe okazy mają poniżej 4 cm długości. Ma zielono-brązowe ciało, zwykle z trzema ciemniejszymi paskami biegnącymi wzdłuż grzbietu (chociaż kolory i oznaczenia są zmienne). wołanie gatunku przypomina palec biegnący po zębach grzebienia. miętus nazwa naukowa: Lota lota status ochrony: najmniejsze zagrożenie miętus jest słodkowodnym krewnym dorsza., Jest jedynym członkiem rodziny dorszy, który nie występuje w środowisku morskim. Gatunek występuje w północnych rejonach Ameryki Północnej, Europy i Azji. miętus ma długie, cienkie ciało z bardzo małymi łuskami, nadając mu wygląd sumy. Jego maksymalna waga i długość to 10 funtów. i 3. odpowiednio. Zwykle spotykany w głębokich, zimnych jeziorach i strumieniach, miętus, jak również obecny w biomie tajgi, jest również obecny dalej na południe., Karibu / Renifer nazwa naukowa: Rangifer tarandus status ochrony: wrażliwy Karibu, znany również jako renifer w Europie, jest dużym członkiem rodziny jeleniowatych, jeleniowatych. Ten roślinożerny gatunek jest jednym z największych zwierząt, które żyją w tajdze. Samice Karibu są jedynymi samicami jeleni, które hodują poroże. stada Karibu mogą zawierać setki tysięcy osobników, a niektóre stada migrują kilka tysięcy mil w ciągu roku., można dowiedzieć się więcej o tym gatunku tutaj: Caribou fakty Żmija Europejska nazwa naukowa: Vipera berus status ochrony: najmniejszej troski tajga nie oferuje szczególnie odpowiedniego siedliska dla gadów, a dla z tego powodu stosunkowo niewiele gatunków występuje w zimnych lasach północy. Jednym z gadów, którym udaje się zamieszkać w tajdze, jest żmija pospolita. Gatunek ten znajduje się dalej na północ niż jakikolwiek inny wąż., żmiję Europejską można rozpoznać po ciemnym, zygzakowatym wzorze biegnącym po grzbiecie. Mimo że gatunek jest jadowity, jego ugryzienie jest rzadko zagrażające życiu. Fisher nazwa naukowa: pekania pennant status ochrony: Least Concern fisher jest jednym z kilku mustelidów (członków rodziny łasicowatych, Mustelidae), które żyją w tajdze. Ten ssak wielkości kota jest również znany jako „fisher cat”, chociaż nie regularnie je ryby, ani nie jest członkiem rodziny kotów., rybak występuje w Kanadzie i północnych Stanach Zjednoczonych. Jest jednym z niewielu drapieżników, które regularnie atakują jeżozwierze. Orzeł złocisty nazwa naukowa: Aquila chrysaetos status ochrony: najmniejszy lęg chociaż zwykle nie występuje w gęstych lasach, można go znaleźć w otwartych regionach na skraju tajgi, zarówno w Ameryce Północnej, jak i Eurazji. Zajmuje także wiele innych siedlisk w bardziej umiarkowanych regionach., ze względu na złoto-brązowy kolor upierzenia, rozpiętość skrzydeł złotego orła może osiągnąć 88″ (224 cm). Poluje na ssaki, węże i ptaki, a także na padlinę. Szary Jay Zdjęcie: Cephas, cropped by nazwa naukowa: Perisoreus Canadensis Conservation status: Least Concern siwy jay jest jednym z mniejszych członków rodziny krukowatych Corvidae., Ma jasną twarz i klatkę piersiową, ciemnoszare skrzydła i, w zależności od podgatunku, całkowicie lub częściowo szarą głowę. siwy jay przeżywa długie, mroźne zimy tajgi, przechowując jedzenie jesienią. Pojedynczy siwy jay może ukryć jedzenie w tysiącach miejsc i jest w stanie zapamiętać, gdzie są nawet kilka miesięcy później., Wielka Sowa szara nazwa naukowa: Strix nebulosi stan ochrony: najmniejszy niepokój Wielka Sowa szara (Wielka Sowa szara w brytyjskim angielskim) jest jedną z największych sów na świecie pod względem długości, ale większość jej pozornej masy składa się z grubego upierzenia; kilka innych gatunków sowy sowy są cięższe. gatunek jest krepuskularny (aktywny o zmierzchu i świcie) i żywi się prawie całkowicie nornikami. Sowa Siwa występuje w tajgowych lasach zarówno Ameryki Północnej, jak i Eurazji., Rysie Euroazjatycki Rysiek Rodzaj: Rysiek kanadyjski Rysiek nazwa naukowa: Lynx Canadensis status ochrony: least concern Ryś euroazjatycki nazwa naukowa: Lynx lynx status ochrony: least concern rysie są dzikimi kotami z rodzaju Lynx. Istnieją cztery gatunki rysiów, z których dwa, Ryś Kanadyjski i ryś Euroazjatycki, są szczególnie związane z biomem tajgi., Ryś (inny członek rodzaju rysia) również można znaleźć w tajdze, ale występuje również w siedliskach umiarkowanych, a nawet pustynnych. rysie są zazwyczaj zwierzętami samotnymi. Polegają na ukryciu, aby złapać swoją zdobycz, która składa się głównie ze ssaków i ptaków. Ryś Euroazjatycki – największy z rysi – celuje w zwierzęta tak duże, jak jelenie, a nawet młode łosie. Ryś kanadyjski żeruje głównie na Zającu śnieżnym., możesz dowiedzieć się więcej o tym gatunku tutaj: fakty rysia eurazjatyckiego Łoś nazwa naukowa: Alces alces status ochrony: najmniejszej troski Łoś jest czasami nazywany łosiem w Europie. Jest to największy członek rodziny jeleni, z największymi bykami stojącymi 6,5 stopy. (2 m) na ramieniu i ważący do 700 kg (1543 lb.). od wiosny do późnej jesieni samce łosi są łatwo rozpoznawalne po rozmiarach i dużych porożach palmowych., (Poroża Palmate są szerokie i płaskie z krótkimi punktami.) Poroże wylewa się zimą i zaczyna odrastać wiosną. zarówno samiec, jak i samica łosia mają długą twarz, długie górne wargi i fałd skóry znany jako dewlap, który wisi pod brodą. łosie są roślinożercami żywiącymi się szeroką gamą roślin, w tym roślinami wodnymi. możesz dowiedzieć się więcej o tym gatunku tutaj: fakty łosi komary Rodzina: Culicidae komary są małymi muchami z rodziny Culicidae., Samice komarów zyskują składniki odżywcze, żywiąc się krwią innych zwierząt i mają specjalne części ustne do przekłuwania skóry i pobierania krwi. komary są powszechne w tajdze, czasami tworząc duże chmury owadów. Chociaż zimowy mróz zabija wszystkie dorosłe komary, ich jaja mogą przetrwać w zamarzniętej wodzie, gotowej do wylęgu na wiosnę, nornik północny Photo: Zbyszek Boratyński (resized by ActiveWild.,com) nazwa naukowa: Myodes rutilus status ochrony: least Concern norniki, w tym norniki Północne, stanowią ważną część łańcucha pokarmowego tajgi. Te małe gryzonie stanowią główną część diety zwierząt, takich jak sowy i kuny. nornik północny występuje zarówno w Ameryce Północnej, jak i Eurazji. Żyje w tajdze, występuje także w tundrze. nornice można odróżnić od myszy po krótszych, bardziej owłosionych ogonach i mniejszych uszach., Sosna Grosbeak Photo: Cephas nazwa naukowa: pinicola enucleator status ochrony: least concern groszek sosnowy to duży, pulchny zięb, który żyje w tajdze i regionach górskich. Upierzenie samców jest czerwone, podczas gdy samic szaro-zielone. Obie płcie mają czarne skrzydła z białymi pręgami i potężnymi, zakrzywionymi czarnymi lotkami., kosaciec sosnowy wykorzystuje swój silny dziób do jedzenia nasion, orzechów i wielu innych substancji roślinnych, a także owadów. Gatunek ten rozmnaża się w tajdze i migruje na południe w chłodniejsze dni, zwykle docierając aż do krawędzi tajgi. Kruk (pospolity) nazwa naukowa: Corvus corax status ochrony: najmniejszej troski KRUK jest największym członkiem rodziny krukowatych Corvidae i najszerszym. Ten duży czarny ptak występuje w całej Ameryce Północnej i Eurazji., Kruk pospolity kojarzy się na całe życie i często widywany jest w parach. Można go odróżnić od kruków po dużych rozmiarach, diamentowym ogonie i akrobatycznych walcach w powietrzu. Red Crossbill nazwa naukowa: Loxia curvirostra status ochrony: Least Concern Crossbills to płetwy z charakterystycznymi banknotami, które krzyżują się na końcach. Samce mają czerwonawe upierzenie, podczas gdy samice są oliwkowozielone / szare. Konary są specjalnie przystosowane do chwytania otwartych szyszek sosnowych, dzięki czemu język ptaka może sięgnąć i usunąć nasiona., krzyżówka czerwona przenosi się tam, gdzie pokarm jest najbardziej obfity. Występuje w tajdze i umiarkowanych lasach w Ameryce Północnej i Eurazji, gdzie jest znany jako krzyżówka pospolita. Lis Czerwony nazwa naukowa: Vulpes vulpes status ochrony: najmniejsze zagrożenie Lis czerwony jest szeroko rozpowszechnionym i niezwykle elastycznym członkiem rodziny psów Canidae. Jest w stanie zamieszkać obszary dzikiej przyrody, takie jak lasy tundry i tajgi, ale może również żyć obok człowieka i zamieszkuje wiele dużych miast., większy niż jakikolwiek inny Lis (tj. członek rodzaju Vulpes), Lis czerwony poluje na wiele małych ssaków i ptaków, a także je padlinę. Zwykle poluje samotnie, wykorzystując wzrok i doskonałe zmysły słuchu i węchu. łosoś Rodzaj: Salmo w rzekach tajgi występuje kilka gatunków łososia, w tym chum, chinook i różowy łosoś. łososie są rybami wędrownymi, które wylęgają się i rozwijają w rzekach Słodkowodnych przed dotarciem do oceanu., Po osiągnięciu dojrzałości płciowej wracają do wód słodkich (często do miejsca, w którym się rodziły) w celu rozmnażania. coroczny bieg łososia tarłowego jest ważnym źródłem pożywienia dla wielu tajgowych zwierząt, w szczególności niedźwiedzi. syberyjski jeleń piżmowy nazwa naukowa: Moschus moschiferus status ochrony: wrażliwy jeleń piżmowy należy do innej rodziny, Moschidae, do „prawdziwych” jeleni w rodzinie jeleniowatych., Ich nazwa pochodzi od gruczołu piżmowego, występującego tylko u samców, który wytwarza substancję zapachową. syberyjski jeleń piżmowy występuje w tajdze Wschodniej Rosji. Jest to mały gatunek, który polega na swojej dużej prędkości i zwinności, aby uciec przed drapieżnikami. gatunek jest intensywnie polowany na piżmo, a jego populacja maleje., Zając śnieżny nazwa naukowa: Lepus americanus stan ochrony: najmniejszy niepokój szosa śnieżna bierze swoją nazwę od swoich dużych tylnych stóp, które są przystosowane do zapobiegania zapadaniu się zająca w śnieg, który pokrywa tajgę przez większą część roku. Futrzane podeszwy stóp zająca zapewniają zarówno przyczepność, jak i izolację od zimna. od września brązowy płaszcz zająca śnieżki staje się biały dla kamuflażu przed śniegiem. Wiosną proces ten ulega odwróceniu., możesz dowiedzieć się więcej o tym gatunku tutaj: Snowshoe Hare fakty Tiger nazwa naukowa: Panthera tigris status ochrony: zagrożony możesz myśleć o tygrysie jako o stworzeniu lasów tropikalnych, ale gatunek jest występuje także w tajdze rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Tutaj największy członek rodziny kotów Felidae poluje na wiele średnich i dużych zwierząt, w tym wapiti, łosie i kilka innych gatunków jeleni., Tygrys syberyjski był kiedyś uważany za osobny podgatunek tygrysa, ale ostatnie badania wykazały, że istnieją tylko dwa podgatunki. Obecnie Tygrys syberyjski jest umieszczany w tym samym podgatunku, Panthera tigris tigris, co Tygrys bengalski i wiele innych wcześniej odrębnych podgatunków., możesz dowiedzieć się więcej o tym gatunku tutaj: Tiger Facts Wapiti/Elk nazwa naukowa: Cervus Canadensis status ochrony: najmniejszej troski Wapiti są również znane jako łosie, szczególnie poza Ameryką Północną. Są drugim co do wielkości przedstawicielem rodziny jeleniowatych (jeleniowatych); tylko łosie są większe. nazwa gatunku w Ameryce Północnej oznacza „biały” lub „biały zad” w języku rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej. poroże samca wapiti osiąga długość do 1,2 m (3,9 ft.)., Samce można usłyszeć, jak krzyczą do siebie podczas corocznej rutyny. Żuraw krzykliwy nazwa naukowa: Grus Americana status ochrony: zagrożony Żuraw krzykliwy bierze swoją nazwę od głośnego wołania, które słychać kilka mil stąd. Gatunek osiąga wysokość ok., i jest najwyższym ptakiem Ameryki Północnej. gatunek ten był kiedyś intensywnie polowany, a w latach trzydziestych XX wieku pozostało mniej niż trzydzieści żurawi krzykliwych., Dzięki staraniom konserwatorskim w dziczy przebywa obecnie około 250 dojrzałych osobników, ale gatunek jest nadal zagrożony. Żuraw krzykliwy rozmnaża się w tajdze i zimą migruje do południowych Stanów Zjednoczonych. Wilk nazwa naukowa: Canis lupus status ochrony: najmniejsze zagrożenie jeden z najbardziej znanych zwierząt tajgi, wilk jest zwierzęciem przystosowującym się do życia, które występuje również w wielu innych siedliskach. wilk jest największym członkiem rodziny psów Canidae., Żyje w grupach zwanych watahami, które są prowadzone przez parę Alfa. Wilki wykorzystują pracę zespołową, aby ścigać i chwytać swoją ofiarę. Rosomak nazwa naukowa: Gulo gulo status ochrony: najmniejszy lęg Rosomak jest największym żyjącym na lądzie członkiem rodziny łasicowatych, Mustelidae (Wydra morska jest najcięższa, ale większość swojego życia spędza w morzu). Podobnie jak wiele tajgowych zwierząt, Rosomak występuje zarówno w Ameryce Północnej, jak i Eurazji., choć wolverine jest przede wszystkim padlinożercą, znany jest ze swojej siły i dzikości. Ten ssak wielkości psa może pokonać zwierzęta tak duże, jak Karibu. możesz dowiedzieć się więcej o tym gatunku tutaj: Rosomak fakty Żubr leśny nazwa naukowa: Żubr pospolity Bison athabascae status ochrony (Żubr Amerykański): Bliski zagrożenia Żubr Leśny jest większy niż Żubr dwóch podgatunków żubra amerykańskiego (drugim jest żubr równikowy). Amerykański Bizon znany jest również jako „buffalo”., Choć jest to najcięższe zwierzę Ameryki Północnej, Łoś – kolejne zwierzę tajgi – jest wyższy. podgatunek żubra leśnego występuje w Kanadzie i na Alasce. W latach pięćdziesiątych XX wieku populacja około 200 zwierząt wzrosła do około 11 000. największy wolnożyjący Bawół leśny żyje w Parku Narodowym Wood Buffalo w Albercie w Kanadzie. Park został utworzony w 1922 roku w celu ochrony podgatunku.,”fde5ddbcf6″> fakty Odkryj zwierzęta z innych siedlisk: lista zwierząt z lasów deszczowych ze zdjęciami & fakty lista zwierząt antarktycznych ze zdjęciami & fakty lista zwierząt antarktycznych ze zdjęciami & fakty lista zwierząt antarktycznych ze zdjęciami iv id australijska lista zwierząt ze zdjęciami &fakty Afrykańska lista zwierząt ze zdjęciami &fakty zostań ekspertem od zwierząt królestwo zwierząt: najlepszy przewodnik zwierzęta od A do Z Jeden z największych jeleniowatych jaki kiedykolwiek żył, a zarazem posiadacz największego poroża spośród znanych nam przedstawicieli tej rodziny. Nie bez powodu zatem jeleń olbrzymi otrzymał swą nazwę. Podkreśla ona z pewnością jego najbardziej wyraźne cechy – duże rozmiary ciała i „korony” (czyli poroża) wieńczącej jego głowę. Czy ta „korona” mogła okazać się przekleństwem jelenia olbrzymiego? W jaki sposób kostny twór w postaci łopatowatego poroża mógł przyczynić się do wyginięcia całego gatunku? Na te pytania postaramy się odpowiedzieć w ssakiRząd: parzystokopytneRodzina: jeleniowateRodzaj: MegalocerosGatunek: jeleń olbrzymi (Megaloceros giganteus)Jeleń olbrzymi, łoś irlandzki (Megaloceros giganteus)Datowanie i występowanieWiększość odkrytych szczątków jelenia olbrzymiego datowana jest na ok. 11 000 lat temu, ale pierwsi przedstawiciele tego gatunku pojawili się na naszej planecie ok. 400 000 lat temu, czyli w okresie plejstoceńskim. Najmłodsze odnalezione pozostałości tego potężnego ssaka ocenia się natomiast na ok. 7700 część kości jelenia olbrzymiego wykopano z ziemi irlandzkiej, ale zwierzęta te nie były ściśle związane z tą krainą. Przebywały bowiem w całej Europie, a także północnej Azji i olbrzymi, łoś irlandzki (Megaloceros giganteus)CharakterystykaWyglądTen imponujących rozmiarów ssak mierzył ok. 2 m wysokości w kłębie i mógł osiągać ciężar 540-600 kg (największe znane osobniki mogły ważyć nawet 700 kg i więcej). Swymi gabarytami przypominał więc współczesne łosie z podgatunku alaskańskiego (Alces alces gigas). Charakterystyczną cechą tego stworzenia było ogromne poroże, osiągające maksymalną rozpiętość 3,65 m. Piękne łopaty nie należały jednak do lekkich – mogły ważyć nawet 40 olbrzymi, łoś irlandzki (Megaloceros giganteus)Funkcje porożaTak potężnego poroża nie spotkamy dzisiaj u żadnego zwierzęcia. Z pewnością robiłoby niesamowite wrażenie na obserwujących. Pojawia się jednak pytanie, po co jeleniowi olbrzymiemu aż tak duże i ciężkie poroże? Teorii na ten temat powstało z hipotez głosi, że pod wpływem działania doboru płciowego poroże stawało się coraz większe – samce używały ich w walkach o dostęp do samic. W pewnym momencie stało się ono tak niewygodne (np. niemożność pochylania i przekręcania głowy), że jelenie nie były w stanie prowadzić normalnego żywota, co w konsekwencji doprowadziło do ich Jay Gould w roku 1974 udowodnił jednak, że wielkość poroża jelenia olbrzymiego była proporcjonalna do wielkości ciała, ale nie wyklucza to faktu, że rozmiar poroża miał znaczący wpływ na powodzenie rozrodcze (im większe łopaty, tym większa atrakcyjność dla samic, co wiązałoby się z przekazywaniem swoich genów). Według wcześniejszych wyników badań, położenie poroża uniemożliwiało walki między samcami. Pomagałoby za to w prezentowaniu go samicom i straszeniu rywali. Wbrew jednak tej hipotezie, w roku 1987 Kitchener udowodnił, że poroże jeleni olbrzymich służyło im nie tylko do straszenia innych samców i przyciągania partnerek, ale również do walk. Udało się również ustalić, że jelenie te zrzucały poroże cyklicznie – nowe pojawiało się w czasie sezonu stwierdzili, że w niekorzystnych warunkach środowiskowych masa ciała oraz poroże jelenia olbrzymiego były mniejsze, niż u przeciętnych osobników. Nie wydaje się jednak, aby różnice te były olbrzymi, łoś irlandzki (Megaloceros giganteus)Przyczyny wymarciaPrzez długi czas za główną przyczynę wyginięcia gatunku uznawano gigantyczne poroże (pomijano w tych teoriach jednak kwestię stosunku wielkości poroża do ogólnej wielkości ciała).Współcześnie sugeruje się, że jedną z przyczyn wymarcia jelenia olbrzymiego były polowania ze strony pierwszych ludzi. Mimo to wpływ człowieka na zniknięcie jelenia olbrzymiego z eurazjatyckiego krajobrazu nie jest do końca część naukowców uważa, że ostateczną przyczyną wyginięcia gatunku okazały się zmiany klimatu i, co za tym idzie, zmiana szaty roślinnej. Spożywane do tej pory pokarmy roślinne przestały istnieć, a nowe nie nadawały się do jedzenia przez te potężne ssaki. Niektóre badania sugerują, że nie chodziło jednak o rodzaj pokarmu, ale raczej o jego ilość – z czasem pożywienia dla jeleni mogło być coraz mniej. W roku 2000 Silvia Gonzalez, Andrew Kitchener oraz Adrian Lister opublikowali artykuł, w którym napisali, że zmniejszenie gęstości lasów w późnym plejstocenie zmniejszyło liczbę ważnych pokarmów roślinnych. To z kolei doprowadziło do zmniejszenia gabarytów poroża (będącego ważnym elementem doboru płciowego) i całego ciała. Skutkiem tego mogło być powolne wymieranie jeleni zmniejszenie poroża to tylko skutek, a nie przyczyna upadku gatunku. Najnowsze, odkryte na Syberii szczątki jelenia olbrzymiego (datowane na 7700 lat temu) nie wykazały jednak spadku składników odżywczych. Pochodzą one z regionu o klimacie kontynentalnym, gdzie zmiana szaty roślinnej (jeszcze?) wtedy nie olbrzymi, łoś irlandzki (Megaloceros giganteus)Szczegółowe dane/wymiaryJeleń olbrzymi (Megaloceros giganteus)Wysokość w kłębie: 2 mWaga: 540-600 kg, największe osobniki mogły ważyć 700 kg i więcejRozpiętość poroża: do 3,65 mWaga poroża: do 40 kgDatowanie: 400 000-7700 lat temuOkres: Środkowy plejstocen – środkowy holocenWystępowanie: Eurazja, północna AfrykaJeleń olbrzymi, łoś irlandzki (Megaloceros giganteus)Jeleń olbrzymi, łoś irlandzki – ciekawostkiJeleń olbrzymi posiadał największe poroże spośród wszystkich znanych przedstawicieli rodziny języku angielskim jeleń olbrzymi zwie się irish elk – „irlandzki łoś”.Jeleń olbrzymi widnieje na herbie Irlandii zbiór szkieletów jeleni olbrzymich można podziwiać w Muzeum Historii Naturalnej w olbrzymi został wybrany przez Long Now Foundation na potencjalnego kandydata do odrodzenia we współczesnych ewolucyjny, według którego zmiany zachodzące w organizmach nie wynikały z doboru naturalnego, ale pod wpływem wewnętrznej lub zewnętrznej „siły napędowej” w obrębie grupy (rodu) nosi nazwę ortogenezy. W przeszłości jeleń olbrzymi uznawany był za idealny przykład ortogenezy. Uważano bowiem, że w obrębie tej grupy zwierząt wewnętrznym, liniowym rozwojem obciążone było poroże, które w pewnym momencie osiągnęło gigantyczne rozmiary. Według tej teorii poroże jeleni olbrzymich było tak duże, że zwierzęta nie mogły ich unieść lub zaplątywały się w gałęzie drzew, co znacznie wpłynęło na ich olbrzymi, łoś irlandzki (Megaloceros giganteus)PolecamyZwierzęta wymarłeJelenieSarnyWymieranieHistoria wymierania gatunków Bóbr europejski (Castor fiber) Bóbr jest największym europejskim gryzoniem a drugim po kapibarze w świecie. Bytuje praktycznie w całej Europie, z wyjątkiem Wysp Brytyjskich, półwyspu Iberyjskiego, Włoch i południowych Bałkanów. W Polsce obecny praktycznie na terenie całego kraju. Daniel (Dama dama) Daniel jest ssakiem należącym do rodziny jeleniowatych. Jest najpopularniejszym zwierzęciem parkowym w Europie, wyglądem i sposobem życia przypomina jelenia szlachetnego. Dzik (Sus scrofa) Dzik jest największym przedstawicielem rodziny świniowatych, z wyraźnie zaznaczonym dymorfizmem płciowym. Zasiedla największy obszar spośród wszystkich gatunków tej rodziny. Są przodkami świni domowej, będącej produktem tysięcy lat selekcji hodowlanej. Zamieszkują praktycznie całą zachodnią i centralną część Europy. Gacek brunatny (Plecotus auritus) Nieduży gatunek ssaka z rzędu nietoperzy. Futro na grzbiecie żółtobrązowe lub brązowe. Błony lotne brązowawe, ucho bardzo duże. Maksymalny wiek do 30 lat. Jeleń szlachetny (Cervus elaphus) Jelenie są dużymi zwierzętami parzystokopytnymi popularnie występującymi na obszarze Polski. Są w przeciwieństwie do łosi smukłe, z imponującym porożem zdobiącym głowę samców. Jeż europejski (Erinaceus europaeus) Gatunek ssaka z rzędu owadożernych. Długość ciała do 35 cm, masa ciała 100-1900 g. Jeż wschodni (Erinaceus romanicus) Zwierzę z rodziny jeżowatych o wierzchu ciała pokrytym kolczastymi igłami, z głową słabo wyodrębnioną i częścią twarzową wyciągniętą w ryjek. Karczownik ziemnowodny (Arvicola terrestris) Karczownik zwany szczurem wodnym, to największy rodzimy nornik. Występuje na terenie prawie całej Europy i zamieszkuje dwa całkowicie różne środowiska. Konik polski Koniki polskie są małymi, prymitywnymi końmi o krępej budowie pochodzącymi od tarpana. Tarpany zwane „dzikimi końmi” zamieszkiwały do końca XVIII wieku stepy południowo- wschodniej Europy oraz zachodniej Syberii. Królik dziki (Oryctolagus cuniculus) Rozpowszechniony prawie w całej Europie Środkowej królik dziki jest protoplastą wszystkich królików domowych. Należy do rodziny zającowatych, ale jest znacznie mniejszy od zająca. Królik europejski (Oryctolagus cuniculus) Gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, masa 1-2 kg. Kret europejski (Talpa europaea) Ssak z rzędu owadożernych, drążący podziemne korytarze, wyjątkowo wychodzący na powierzchnię ziemi. Kuna domowa (Martes foina) Kuna domowa, zwana kamionką, jest drapieżnikiem z rodziny łasicowatych spotykanym popularnie w pobliżu osad ludzkich. Jest mniej związana z lasem niż kuna leśna i gorzej wspina się po drzewach. Kuna leśna (Martes martes) Kuna leśna zwana tumakiem jest niewielkim drapieżnikiem z rodziny łasicowatych. Piękna i ruchliwa kuna leśna żyje samotnie w dużych lasach liściastych i iglastych. Lis pospolity (Vulpes vulpes) Lis należy do drapieżników średniej wielkości z dość silnie wyrażonym dymorfizmem płciowym: samce są większe i cięższe (średnio o ok. 15%) niż samice. Lisa charakteryzuje rude ubarwienie i piękny ogon. Żubr (Bison bonasus) Żubr jest największym lądowym ssakiem europejskim, którego populacja znacznie się zmniejszyła z powodu zmniejszania się powierzchni lasów i nadmiernych polowań. Obecnie dzięki ochronie prawnej trwają praca nad odtworzeniem populacji żubra w Polsce. Wyróżniano dawniej dwa podgatunki żubra: żubr nizinny (białowieski) Bison bonasus bonasus i żubr kaukaski (górski) Bison bonasus caucasicus. Na terenie Polski spotykany jest żubr nizinny. Łoś (Alces alces) Łoś jest największym zwierzęciem z rodziny jeleniowatych Europy. Wygląd łosia jest bardzo charakterystyczny, zwierzę ma krępy tułów, długie nogi, a głowę samców zdobi piękne poroże. W Europie występuje na północy i północnym wschodzie. Mysz leśna (Apodemus flavicollis) Mysz leśna – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, zamieszkującego lasy, najchętniej stare drzewostany bukowe i dębowe. Mysz polna (Apodemus agrarius) Mysz polna- gryzoń z rodziny myszowatych, pospolicie spotykany na łąkach, polach, a także brzegach lasów, w parkach i ogrodach. Łatwa do odróżnienia od innych gryzoni z rodziny myszowatych po ciemnym pasie ciągnącym się wzdłuż grzbietu. Mysz zaroślowa (Apodemus sylvaticus) Mysz zaroślowa- gryzoń z rodziny myszowatych, zamieszkujący obrzeża lasów, pola, zarośla i suche łąki. Nietoperze (Chiroptera) Nietoperze (Chiroptera), rękoskrzydłe- to rząd ssaków, liczący ok. tysiąc gatunków. W Polsce występuje 21 gatunków, zdolnych do aktywnego lotu, dzięki skórzastej błonie lotnej, rozpiętej między bardzo wydłużonymi kończynami przednimi, bokiem ciała i kończynami tylnymi. Piżmak (Ondatra zibethicusy) Piżmak, zwany szczurem piżmowym, jest gryzoniem należącym do rodziny chomikowatych, podrodziny nornikowatych. Wielkością przypomina dzikiego królika, łatwo rozpoznawalny dzięki bocznie spłaszczonemu ogonowi, nie należy do rodzimych zwierząt Europy, lecz pochodzi z Ameryki Północnej. Ryjówka aksamitna (Sorex araneus) Ryjówka aksamitna jest maleńkim, owadożernym ssakiem o wydłużonym ryjku i ogonie dłuższym od połowy ciała. Pospolicie występuje w lasach i borach mieszanych na terenie całego kraju. Ryjówka malutka (Sorex minutus) Ssak z rodziny ryjówkowatych. Jest to najmniejszy ssak żyjący w Polsce. Długość ciała od 4 do 6 cm, masa 3–7 g. Posiada charakterystyczny, wydłużony ryjek. Ryś euroazjatycki (Lynx lynx) Ryś eurazjatycki jest największym rysiem, jak również największym przedstawicielem całej rodziny kotowatych w Europie. Jest drapieżnikiem o charakterystycznym wyglądzie. Cechą rozpoznawczą rysia są trójkątne uczy zakończone pędzelkami sztywnych włosów.

ryba z rodziny jeleniowatych